EPISTULA CCLXXXVII.AD IOANNEM PICTAV. EPISCOPUM. SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS SHOW APPARATUS
| 1 | IOANNI Pictaviensi episcopo, I. S. |
| 2 | Grandis est apud nos exspectatio praestolantium quid paritura sit collatio illustris regis Angl. et sanctorum Grandimontanorum, qui utinam pro celebritate nominis, quam in Ecclesia Dei subito nacti sunt, pacem Ecclesiae studeant procurare. Creduntur enim talentum gratiae principum in tantum meruisse et percepisse a Domino, ut dispensatio regnorum quatenus ipsi permiserint eorum committatur arbitrio. |
| 3 | Fama siquidem praeconatur quod in eorum manibus sunt consilia et opera regum. Quia ergo vos eorumdem sanctorum non dubito amatores, et familiares esse confido, quanta possum precor instantia quatenus eos per gratiam vobis divinitus collatam adhibita omni diligentia animetis, ut in colloquio quod cum praefato rege habituri sunt, si tamen nondum celebratum est, prospiciant ecclesiasticae paci, quae Deo teste ipsi regi longe erit utilior, quam illis qui se et sua omnia gaudent exposuisse pro Christo. |
| 4 | Sive enim vivant, sive moriantur, Domini sunt, et secundum multitudinem laborum et dolorum, quibus ad modicum flagellantur, consolationes eius exspectant in misericordia uberi. Quid autem a iusto iudice, cuius voluntas omnipotentia est, poterit, nisi poeniteat, exspectare? qui gratis persequitur et torquet innocentes? Aut quis erit poenitentiae fructus, nisi corde contrito et humiliato confiteatur culpam, componat iniuriam, damna pro facultate resarciat, et similia inposterum cavere disponat. |
| 5 | Si vero memorati sancti tanto domino, tam sincero amico, victi spe vel timore dicenda tacuerint, quis eum de caetero statuet contra faciem suam? Quis a domo eius avertet gladium Domini, qui potentes potentius punit, torquet et aufert spiritum principum? |
| 6 | Ecce cum Teutonico tyranno quid egerit, quem, sicut fama publica est, apud nos, velut illam statuam quam Nabuchodonosor vidit in somnis, podagra percussit in pedibus, ut incedere nequeat nisi stipatorum auxilio fulciatur. Et quidem spes est, ut in brevi pateat ruinae magnae, Christoque quem in membris persequitur, dum libertatem Ecclesiae subvertere quaerit, concedat gloriam vel invitus. |
| 7 | Iter autem Hierosolymitanum quod a regibus dispositum est, quid proderit, si non ante pax reddatur Ecclesiae? Nam cum aetate nostra maximi et plurimi principes similem peregrinationem fuissent aggressi, rei miserrimus et Ecclesiae dolendus eventus edocuit de rapinis et iniuriis oblata munera Deo non placere, dum ingrati labor obsequii prorsus in contrarium proposito cessit eventum. |
| 8 | Sui inconsolabiliter lugent similiter incedentem et patientem similia comitem Nivernensem, quem non Parthorum iacula, non Syrorum gladii, ut nec gloriosa mors viri fortis aliquid consolationis afferret: sed lacrymae viduarum, pauperum gemitus, ecclesiarum querelae, creduntur inglorium exstinxisse. Licet autem sit in fidem biennii memoratae profectionis dilata necessitas: tamen si ad honorem Dei et demigrantium salutem inchoari debet aut peragi, tempus breve est. |
| 9 | Nam proverbio Francorum dici solet: 'Stulto dormiente terminus creditoris accelerat. Dormit stultus, sed usurae non dormiunt.' |
| 10 | Sed quid est quod vos in hac parte sollicito, qui indesinenter et supra vires hanc sollicitudinem geritis: nisi quod scio vos multam ad tantum principem tam bonum dominum habere charitatem, ut salutem eius et honorem, quod quidem et ego facio, cupiatis ut vestrum? |
| 11 | Vir enim est omni laude maior, si Ecclesiae Dei, ut oportet, deferret magis, et cum his modestius ageret, qui cum eo contrahunt, et aliqua ratione, non impetu irae vel alterius reprimendi affectus, et ad mensuram regiae gravitatis linguam cohiberet et animum. Alias autem naturae pariter et gratiae tot et tantis dotibus praeditus est, ut ei principum nullus, quod magis crediderim, vel admodum rarus, quod indubitanter dixerim, similis inveniretur in orbe. |
| 12 | Timeo vero ne vobis apud eum nocuerit fides et officiositas vestra, eo quod colloquium, sicut ad honorem eius volebatis, non potuistis a Cantuariensi archiepiscopo impetrare. Unde precor attentius, ut mihi quis illius verbi fuerit exitus, et quae circa vos sunt et vestrates significare dignemini. In negotio autem quod vobis praesentium lator exponet, sic procedat diligentia vestra, sicut maxime videritis expedire. |
| 13 | De his vero qui Romam profecti sunt, nihil adhuc certum teneo, sed cum innotuerint referenda, data divinitus opportunitate meo studio procurante proficiscentur ad vos. |